محمد هاشمی رفسنجانی اعتقاد است: اصلاح‌طلبان نباید به‌تنهایی وارد رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال1400 شوند.
محمد هاشمی: 20 درصد واجدان شرایط به کاندیدای اصلاح طلبان رأی می دهند همین اندازه هم به کاندیدای اصولگرها؛ جریال اعتدالگرا بین 30 تا 40 درصد رای دارد
عبارات مهم : ایران
محمد هاشمی رفسنجانی مدیر اسبق صداوسیما و برادر آیت ا… هاشمی رفسنجانی(ره) هست. ایشان از جمله سابقون انقلاب اسلامی است که از دیرباز شاهد سختى ها و آسانى ها های رابطه کشور عزیزمان ایران و آمریکا بوده است.این در حالی است کابینه دوازدهم نیز تشکیل شده است است و دولت آقای روحانی در مسیری قرار گرفته که با چالش ها و وقت های متفاوتی مواجه خواهد بود. به همین علت و به بهانه صحبت پرحرف و حدیث دونالد ترامپ در شرکت ملل و رویکرد دولت آقای روحانی در چهار سال آینده با ایشان گفت وگو کردیم.
20 درصد واجدان شرایط به کاندیدای اصلاح‌طلبان رأی می‌دهند همین اندازه هم به کاند
مهندس هاشمی اعتقاد است: «سخنرانی آقای روحانی با ترامپ تفاوت های مهمی داشت. ترامپ در صحبت خود از هیچ مقام و یا مسئول نظام سیاسی کشور عزیزمان ایران نامی به زبان نیاورد و بلکه روی صحبت وی با نظام جمهوری اسلامی بود. این رویکرد در گذشته هم وجود داشته و رهبران سابق آمریکا نیز در سخنان خود نظام جمهوری اسلامی را مورد هجمه قرار می دادند و به اشخاص کاری نداشتند. رهبران آمریکا در طول چهل سال گذشته نسبت به قرائتی که حضرت امام(ره) و نظام جمهوری اسلامی از دین مبین اسلام دارند ناراحت هستند و این نوع قرائت را علی رغم منافع خود به شمار می آورند.
به نظر من آقای روحانی نیز می بایست به جای اینکه به شخص ترامپ تصویر العمل نشان دهد، نظام سلطه و استکباری آمریکا را زیر پرسش می برد. بدون شک هنگامی که کنگره آمریکا تحریم جدیدی را علیه کشور عزیزمان ایران تصویب می کند در سخنان ترامپ شریک هست. نظام سیاسی آمریکا به این نتیجه رسیده که ترامپ باید در شرکت ملل علیه کشور عزیزمان ایران صحبت کند. در نتیجه تقابل مهم بین نظام جمهوری اسلامی و نظام سلطه است و اشخاص تنها نقش بازیگران این تقابل را ایفا می کنند.»
محمد هاشمی رفسنجانی اعتقاد است: اصلاح‌طلبان نباید به‌تنهایی وارد رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال1400 شوند.
در ادامه متن گفت وگوی مهندس محمد هاشمی رفسنجانی با «آرمان» را از نظر می گذرانید.
چرا دونالد ترامپ با حمله به کشور عزیزمان ایران در شرکت ملل تلاش کرد دوباره اختلافات عمیق کشور عزیزمان ایران و آمریکا را به یک مسأله جهانی تبدیل کند؟ آیا سیاست ایالات متحده به جای دشمنی با کشور عزیزمان ایران به دشمن سازی تبدیل شده است است؟
اختلاف کشور عزیزمان ایران و آمریکا مختص به امروز و دوران ترامپ نیست و بلکه این اختلافات از ابتدای انقلاب اسلامی در سال57 شروع شده است و به شکل های متفاوت تا به امروز ادامه داشته هست. آمریکایی ها حتی در قبل از انقلاب اسلامی و در زمانی که حضرت امام(ره) در پاریس حضور داشتند نیز مواضع خصمانه خود را نسبت به انقلاب اسلامی و فرهنگ تشیع ابراز می کردند. کار حتی به جایی رسید که آمریکا دست به کودتا علیه انقلاب اسلامی در قبل و بعد از انقلاب نیز زد. در آستانه انقلاب57 آمریکایی ها ژنرال هایزر را به کشور عزیزمان ایران فرستادند تا با یک کودتای نظامی همه انقلابیون و رهبران آن را نابود کند و رژیم پهلوی را از سقوط نجات بدهد. برنامه دیگر آمریکا این بود که هواپیمای حامل حضرت امام(ره) را به یک جزیره ناشناخته انتقال یافته کند و همه رهبران انقلاب اسلامی را در اختیار خود بگیرد.
این اوضاع بعد از انقلاب نیز وجود داشت و آمریکایی ها با کودتای نوژه تلاش کردند نظام جمهوری اسلامی را ساقط کنند و در این کار موفقیتی به دست نیاوردند. در نتیجه اختلاف کشور عزیزمان ایران و آمریکا مسأله ای نیست که امروز به وجود آمده باشد، بلکه اختلافی عمیق و تاریخی است که بیش از 40سال به طول انجامیده هست. در طول این چهل سال نیز آمریکا به هر شکل که توانسته به نظام جمهوری اسلامی ضربه زده هست. توصیه دیگر که در این زمینه دارای اهمیت است ادبیات دولتمردان آمریکا نسبت به کشور عزیزمان ایران است که در طول چهل سال گذشته در دو واژه خلاصه شده است هست. دولتمردان آمریکا در طول چهل سال گذشته یا خواستار عوض کردن رژیم جمهموری اسلامی بودند یا اینکه خواستار عوض کردن واکنش‌ها نظام سیاسی کشور عزیزمان ایران بوده اند. البته این اوضاع به صورت مرتب در حال عوض کردن بوده است.
20 درصد واجدان شرایط به کاندیدای اصلاح‌طلبان رأی می‌دهند همین اندازه هم به کاند
به عنوان مثال هنگامی که دموکرات ها در آمریکا برسر کار می آمدند به دنبال عوض کردن واکنش‌ها جمهوری اسلامی بودند و هنگامی که جمهوریخواهان روی کار می آمدند از سیاست هایی استفاده می کردند که رژیم سیاسی کشور عزیزمان ایران عوض کردن کند. به همین علت ما هیچ گاه نمی توانیم به دولت آمریکا به عنوان یک دولت دوست و یا حتی بی طرف نگاه کنیم. توصیه دیگر اینکه ایالات متحده آمریکا در منطقه خاورمیانه دارای منافعی است که احساس می کند جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران این منافع را به خطر انداخته است.
یکی از بااهمیت ترین منافع آمریکا در منطقه خاورمیانه حفظ کشور اسرائیل هست. به همین علت نیز امنیت اسرائیل یکی از خطوط قرمز سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه هست. این اوضاع هیچ ارتباطی نیز به این مساله ندارد که دموکرات ها در آمریکا قدرت را به دست داشته باشند یا اینکه جمهوریخواهان در قدرت باشند. از سوی دیگر در سال های اخیر ایالات متحده آمریکا منافع جدیدی جهت خود در منطقه خاورمیانه به وجود آورده و آن نیز حمایت از حکومت های ارتجاعی عربی مانند عربستان سعودی هست. این در حالی است که عربستان سعودی یکی از کشورهایی است که در منطقه خاورمیانه فعالیت زیادی علیه کشور عزیزمان ایران انجام می دهد و در این زمینه هزینه های زیادی را مجبور می شود.
محمد هاشمی رفسنجانی اعتقاد است: اصلاح‌طلبان نباید به‌تنهایی وارد رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال1400 شوند.
اختلافات کشور عزیزمان ایران و آمریکا عمیق و ریشه ای هست، با این وجود بعضی از روسای جمهوری آمریکا مانند باراک اوباما تلاش کرده اند رابطه متعادلی با کشور عزیزمان ایران برقرار کنند به شکلی که حتی احتمال سفر وی به پایتخت کشور عزیزمان ایران نیز در بعضی رسانه ها انتشار یافته بود. با این وجود آیا در مقطع کنونی یعنی در سال2017 میلادی آمریکا تلاش می کند با ترامپ دوباره به خصمانه ترین شکل ممکن برابر کشور عزیزمان ایران بایستد؟
نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا با جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران مسئله دارد و این مسأله ارتباطی به اینکه مدیر جمهور آمریکا دموکرات و یا جمهوریخواه باشد نداشته هست. مدیر جمهور آمریکا چه دموکرات باشد و چه جمهوریخواه، نماینده نظام سلطه و یک نظام امپریالیستی و استکباری هست. در طول چهل سال گذشته یکی از مهم ترین استراتژی های نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا مقابله خصمانه و کینه توزانه با کشور عزیزمان ایران بوده هست. صحبت ترامپ در شرکت ملل نیز جمع بندی سیاست های خصمانه آمریکا علیه کشور عزیزمان ایران در طول چهل سال گذشته بود و وی سخن جدیدی به زبان نیاورد.
20 درصد واجدان شرایط به کاندیدای اصلاح‌طلبان رأی می‌دهند همین اندازه هم به کاند
با این وجود ترامپ با روسای جمهور گذشته ایالات متحده آمریکا در بعضی زمینه ها تفاوت های معناداری دارد. نخست اینکه نزدیکان و مشاوران وی اطلاعات غلطی به او داده اند و ترامپ نیز با توجه به این اطلاعات علیه کشور عزیزمان ایران در شرکت ملل صحبت کرد. کشور عزیزمان ایران و آمریکا نزدیک به چهل سال است که با هم قطع رابطه کرده اند. در نتیجه اطلاعاتی که آمریکا از کشور عزیزمان ایران کسب می کند به صورت مستقیم نیست و اغلب به صورت غیر مستقیم و با واسطه است.
واسطه ها نیز در برابر اطلاعاتی که به آمریکا می دهند از آنها پول دریافت می کنند و نوعی معامله در این زمینه وجود دارد. به همین علت نیز واسطه ها اطلاعاتی را به آمریکایی ها می دهند که مورد پسند آمریکایی ها باشد و آنها پول بیشتری جهت آن پرداخت کنند. در نتیجه اطلاعات ترامپ راجع به کشور عزیزمان ایران از روسای جمهور سابق ایالات متحده کمتر هست. توصیه دیگر اینکه دونالد ترامپ از سابقه سیاسی و دیپلماتیک قابل توجهی برخوردار نیست و به همین علت ادبیات وی فاقد ادبیات یک سیاستمدار است که اصول دیپلماسی را درک می کند. ادبیات ترامپ زیاد شبیه ادبیات کابوی ها در ایالات متحده آمریکا هست. کابوی نیز در فرهنگ آمریکایی به معنای گاوباز هست. در نتیجه ادبیات ترامپ ادبیات گاوبازی است.
در نتیجه ادبیات گاوبازی ترامپ در شرکت ملل با تصویر العمل منفی اغلب کارشناسان و تحلیلگران دنیا مواجه شد و اغلب تحلیلگران سیاسی سخرانی ترامپ را فاقد وجاهت کافی تشخیص دادند. با این وجود باید این توصیه را درنظر گرفت که ترامپ نیز کاری زیاد از آنچه جرج بوش (پسر) علیه کشور عزیزمان ایران انجام داد نمی تواند انجام بدهد و اقداماتش در یک سطح مشخص متوقف خواهد شد.
در شرایط کنونی آمریکا به خوبی به این مسأله آگاهی دارد که اگر دولت های متحد این کشور در منطقه خاورمیانه دست از پا اشتباه کنند، به وسیله کشور عزیزمان ایران نابود خواهند شد و کشور عزیزمان ایران در جهت تحقق منافع خود قاطع و جدی هست. نگرانی مهم آمریکا نیز از قدرت گسترده کشور عزیزمان ایران در منطقه خاورمیانه هست. کشور عزیزمان ایران در طول تاریخ بازیگر مهم منطقه خاورمیانه بوده و این اوضاع امروز نیز وجود دارد و بسیاری از مناسبات و معادلات منطقه خاورمیانه با میدانداری و بازیگری کشور عزیزمان ایران به نتیجه می رسد.
ترامپ برجام را مایه شرمساری آمریکا معرفی کرده هست. آیا این احتمال وجود دارد که ترامپ برجام را پاره کند؟ در چنین شرایطی معادلات بین المللی چه تغییری خواهد کرد؟
برجام یک توافق دو جانبه بین کشور عزیزمان ایران و آمریکا نبوده و بلکه یک توافق بین المللی است که علاوه بر کشور عزیزمان ایران و آمریکا کشورهای اروپایی و چین و روسیه نیز در آن دخالت دارند. اغلب رهبران کشورهای اروپایی و کشورهایی که در برجام طرف قرارداد هستند نیز در برابر سخنان اخیر ترامپ موضع گیری کرده اند و به شکل های متفاوت از برجام حمایت کرده اند. نمونه بارز این موضع گیری ها بیانات آقای ماکرون مدیر جمهور فرانسه است که نگاه مثبتی به برجام داشتند و تلاش کردند فضای بین المللی را به پیامدهای مثبت برجام معطوف کنند.
در شرایط کنونی مردم دنیا به این نتیجه رسیده اند که کشور عزیزمان ایران در قضیه برجام با حسن نیست و اعتدال برخورد کرده و به همین علت اگر ترامپ قصد داشته باشد برجام را پاره کند پیامدهای آن به کشور عزیزمان ایران باز نمی گردد، بلکه مردم دنیا این اقدام را نشانه بداخلاقی و بدعهدی آمریکا قلمداد خواهند کرد. زن موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بارها عنوان کرده که کشورهای اروپایی خود را متعهد به برجام می دانند و تلاش خواهند کرد در آینده نیز این رویکرد ادامه داشته باشد. سردمداران آمریکا در طول چهل سال گذشته به خوبی به این مسأله پی برده اند که کشور عزیزمان ایران بیدی نیست که به این بادها بلرزد و در برابر خواسته های نامشروع آنها زانو بزند.
سخنرانی آقای روحانی و ترامپ چه پیامی به مردم دنیا داده است؟ مردم دنیا از مقایسه صحبت معتدل و سازنده آقای روحانی با صحبت پر حرف و حدیث ترامپ چه نتیجه ای گرفته اند؟
سخنرانی آقای روحانی با ترامپ تفاوت های مهمی داشت. ترامپ در صحبت خود از هیچ مقام و یا مسئول نظام سیاسی کشور عزیزمان ایران نامی به زبان نیاورد و بلکه روی صحبت وی با نظام جمهوری اسلامی بود. این رویکرد در گذشته هم وجود داشته و رهبران سابق آمریکا نیز در سخنان خود نظام جمهوری اسلامی را مورد هجمه قرار می دادند و به اشخاص کاری نداشتند. رهبران آمریکا در طول چهل سال گذشته نسبت به قرائتی که حضرت امام(ره) و نظام جمهوری اسلامی از دین مبین اسلام دارند ناراحت هستند و این نوع قرائت را علی رغم منافع خود به شمار می آورند. به نظر من آقای روحانی نیز باید به جای اینکه به شخص ترامپ تصویر العمل نشان بدهد نظام سلطه و استکباری آمریکا را زیر پرسش می برد.
بدون شک هنگامی که کنگره آمریکا تحریم جدیدی را علیه کشور عزیزمان ایران تصویب می کند در سخنان ترامپ شریک هست. نظام سیاسی آمریکا به این نتیجه رسیده که ترامپ باید در شرکت ملل علیه کشور عزیزمان ایران صحبت کند. در نتیجه تقابل مهم بین نظام جمهوری اسلامی و نظام سلطه است و اشخاص تنها نقش بازیگران این تقابل را ایفا می کنند. البته صحبت آقای روحانی معتدل و منطقی بود و صورت مناسبی از جمهوری اسلامی به جهانیان عرضه کرد. تحلیلگران سیاسی دنیا نیز به سازنده بودن این صحبت اذعان کردند و نسبت به مواضع قاطع و معتدل مدیر جمهور کشور عزیزمان ایران نگاهی محترمانه داشتند.
ارزیابی شما از کابینه دوازدهم چیست؟ آیا مسیری که آقای روحانی با گزینش اعضای کابینه خود در پیش گرفته در جهت مطالبات بدنه اجتماعی حامی ایشان است؟ آیا بعضی از اصلاح طلبان نسبت به حضور بعضی افراد در کابینه دوازدهم انتقاد داشتند؟
بنده ارتباط خاصی با اصلاح طلبان ندارم و نمی توانم به نمایندگی از جریان اصلاحات صحبت کنم. با این وجود به نظر می رسد اصلاح طلبان انتظار بیشتری از آقای روحانی در گزینش اعضای کابینه خود داشتند. این مسأله که آیا این انتظارات صحیح بوده و یا نه، نیازمند تحلیل و بررسی عمیق تر هست. با این وجود اصلاح طلبان باید این توصیه را در نظر داشته باشند که اگر قصد دارند در انتخابات بعدی به پیروزی برسند باید با اصولگرایان معتدل ائتلاف کنند. بدون شک اگر اصلاح طلبان قصد داشته باشند به تنهایی و بدون ائتلاف در انتخابات شرکت کنند شکست خواهندخورد و به اهداف خود نخواهند رسید. از نظر آماری 20 درصد از واجدان شرایط به کاندیدای جریان اصلاحات رأی می دهند و کاندیدای جریان اصولگرایی نیز از رأیی به همین اندازه برخوردار هست. این در حالی است که جریال اعتدالگرای کشور عزیزمان ایران بین 30 تا40 درصد آرای واجدان شرایط را به خود تخصیص داده شده است داده است.
در نتیجه هر کدام از جریان های سیاسی که قصد داشته باشند در انتخابات به پیروزی برسند باید با اعتدالگرایان ائتلاف کنند. اگر اصلاح طلبان با اعتدالگرایان ائتلاف نکنند ممکن است مانند سال84 با چندینه گزینه وارد مسابقه های انتخاباتی شوند و به همین علت به نتیجه مطلوب دست پیدا نکنند. بدون شک خطر تکرار اتفاقات سال84 اصلاح طلبان را ترساندن می کند.
در نتیجه اگر نشانه اصلاح طلبان پیروزی در انتخابات آینده است راهی جز ائتلاف با اعتدالگرایان ندارند. به همین علت نیز ائتلاف با اعتدالگرایان برگ برنده اصلاح طلبان در انتخابات آینده خواهد بود. اصلاح طلبان نباید به تنهایی وارد مسابقه های انتخابات ریاست جمهوری سال1400 شوند.
آقای عارف عنوان کرده اند که اصلاح طلبان در انتخابات98 ائتلاف نخواهند کرد. عدم ائتلاف اصلاح طلبان با اصولگرایان معتدل چه پیامدهایی به همراه خواهد داشت؟
جریان اصلاحات باید در مرحله اول نشانه خود را مشخص کند که آیا جهت پیروزی در انتخابات شرکت خواهد کرد یا با نشانه وزن کشی سیاسی پا به مسابقه های انتخاباتی خواهد گذاشت. این در حالی است که بعد از چهل سال که از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور عزیزمان ایران گذشته است وزن جریان های سیاسی جهت مردم مشخص شده است است و مردم به خوبی از جایگاه و ظرفیت جریان های سیاسی آگاهی دارند. در نتیجه در همه انتخابات های که تا به امروز در طول چهل سال گذشته برگزار شده است نتیجه انتخابات را آرای خاکستری مشخص می کرده و این اوضاع در آینده نیز ادامه خواهد داشت. مسأله مهمی که در این زمینه وجود دارد و در آینده جریان اصلاحات تأثیر مستقیم خواهد گذاشت عملکرد دولت آقای روحانی است.
این در حالی است که بااهمیت ترین مطالبه مردم از آقای روحانی نیز مطالبات اقتصادی و اصلاح اوضاع معیشتی مردم هست. مسأله دیگر بحران اشتغال است که در بین بسیاری از جوانان کشور وجود دارد. علت مهم عدم اشتغال مناسب نیز فقدان سرمایه گذاری کافی جهت ایجاد شغل در اقتصاد کشور است.
دولت نیز دارای سرمایه کافی جهت سرمایه گذاری در زمینه اشتغال جوانان نیست و به همین علت کشور نیازمند سرمایه گذاری خارجی هست. در نتیجه یکی از چالش های مهم آقای روحانی در چهار سال آینده جذب سرمایه گذاری خارجی خواهد بود. دولت هنوز در بعضی از زمینه ها به علت تحریم های به وجود آمده، امکان جذب سرمایه گذاری خارجی را ندارد. به همین علت نیز آقای روحانی باید تلاش کنند با استفاده از مواهب برجام زمینه سرمایه گذای کامل را در اقتصاد کشور عزیزمان ایران فراهم کنند.
واژه های کلیدی: ایران | سیاسی | اسلامی | آمریکا | آمریکایی | اصلاح طلبان | دونالد ترامپ | انقلاب اسلامی | فرهنگ آمریکایی | نتیجه انتخابات | انتخابات ریاست جمهوری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
